Zum neun Jahr
05.01.2003 22:16
Zun neun Juhre
Vu Kleinert Heinz
Glei ös s su weit, glei schleht de Uhr
a neues Juhr,
und de Gedankn froin und drengn:
Wos word s wull brengn?
We mr dos ale ibrrecht,
wor moiches schlecht,
und we mr sch ibrdenkn tut,
wor sch ou ganz gutt.
Und ötze pocht a neues Juhr
o unse Tur,
wos soll dou schun de Froirei?!
Loßt s ocke rei!
Brengt s schiene Stundn uns azu,
dann sei mr fruh,
und läßt s uns schwere Stundn trohn,
woll mr ne klohn.
Denn olles ös doch schun bestömmt;
loßt s kumm, wie s kömmt!
Nu ös s su weit, schun schleht de Uhr:
A glöcklich neues Juhr!